Για άλλη μία φορά γινόμαστε μάρτυρες της υποτίμησης της νοημοσύνης των αγροτών του νομού μας από τους εκλεγμένους από εμάς του ίδιους Βουλευτές του Νομού Πέλλας. 
Όλοι οι Βουλευτές του Νομού «χύνουν» δάκρυα για την αύξηση των ορίων ηλικίας των αγροτών από τα 65 έτη στα 67. Διάταξη που οι ίδιοι δεν είχαν το ανάστημα ώστε να την 
καταψηφίσουν όταν κατατέθηκε στην βουλή προ ψήφιση. Τώρα κάνουν επερωτήσεις – φυσικά είναι εις γνώση τους ότι δεν θα γίνει τίποτα – και ανακοινώσεις στον τοπικό τύπο ώστε να πουν στους πολίτες «είδες εγώ το πάλεψα έκανα ερώτηση αλλά βλέπεις ……..» 
Χαρακτηριστική είναι η απάντηση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος στον κ. Τζαμτζή :
«Το ξέρετε καλά. Άλλωστε το στηρίξατε και εσείς δια της ψήφου σας. »
Διαβάστε όλη την επερώτηση :
Συζητήθηκε στην Βουλή στις 20-2-2013, η Επίκαιρη Ερώτηση που είχε καταθέσει ο Βουλευτής Πέλλας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής, στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, ζητώντας την συνταξιοδότηση των αγροτών στα 40 χρόνια ασφάλισης και την απονομή σύνταξης στους γεννηθέντες το 1948.
Στην Επίκαιρη Ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος.
Ο κ. Τζαμτζής μιλώντας στην Βουλή ανέφερε τα εξής:
«Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, από το 2000 μιλώ μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα για τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης του αγρότη και της αγρότισσας.
Ο αγρότης ξέρετε πολύ καλά ότι δεν δουλεύει με το στυλό μέσα σ’ ένα γραφείο, δουλεύει με το τρακτέρ, με την τσάπα, με το κλαδευτήρι, με το φτυάρι. Δουλεύει στα κτήματα, είτε έχει 40 βαθμούς έξω, δουλεύει μέσα στα χνούδια των ροδάκινων και τώρα δουλεύει στο κρύο κλαδεύοντας.
Ο άνθρωπος αυτός είναι εκείνος που πραγματικά κάνει μια βαριά και ανθυγιεινή εργασία. Δουλεύει μέσα στα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα. Ο μόνος που δεν έχει καταχωρηθεί ως εργαζόμενος σε βαριά και ανθυγιεινή εργασία είναι ο αγρότης.
Ο ΟΓΑ σήμερα είναι ο κύριος φορέας ασφάλισης. Οι γεννηθέντες το 1948, κύριε Υπουργέ, έχουν αυτή τη στιγμή καταθέσει τα χρήματά τους, έχουν προπληρώσει τα χρήματα και επιπλέον έχουν νοικιάσει τα χωράφια τους. Είναι αυτή τη στιγμή, δηλαδή, χωρίς κτήματα, γιατί τα ενοικίασαν. Το ερώτημα είναι πώς θα τα βγάλουν πέρα, από τη στιγμή που είπαμε ότι θα πάνε στα σαράντα επτά χρόνια ασφάλισης.
Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει ρύθμιση και μέριμνα.
Ένα θέμα είναι αυτό.
Το δεύτερο θέμα είναι ότι υπάρχει τεράστια αδικία για τους αγρότες. Όλοι οι εργαζόμενοι στη χώρα έχουν ανώτερο όριο ασφάλισης τα σαράντα χρόνια. Για τον αγρότη τέτοιο όριο δεν υπάρχει. Εγώ είμαι ασφαλισμένος στον ΟΓΑ και δεν με νοιάζει αν το προσωποποιήσει ο οποιοσδήποτε.
Σήμερα, αν ο αγρότης ασφαλιστεί στην ηλικία των είκοσι ετών θα πρέπει να πάρει σύνταξη μετά από σαράντα επτά χρόνια ασφάλισης.
Αυτό είναι τεράστια αδικία και πρέπει να το ρυθμίσουμε.
Πριν ακόμη το Μεσοπρόθεσμο, το τόνιζα εδώ μέσα και υπήρχε η δέσμευση από πλευράς της πολιτικής ηγεσίας ότι θα ρυθμιστεί το θέμα. Δεν είναι δυνατόν ο αγρότης να μην συμπεριλαμβάνεται, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, στη ρύθμιση αυτή, δηλαδή στα σαράντα χρόνια ασφάλισης. Αν ασφαλιστεί, δηλαδή, στα 20 του χρόνια, στα 60 του χρόνια να μπορεί να συνταξιοδοτηθεί και να απολαύσει από εκεί και πέρα ό,τι μπορέσει να απολαύσει.
Απαντώντας ο Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος στον κ. Τζαμτζή, ανέφερε τα εξής:
Κύριε συνάδελφε, τέταρτη φορά -αν δεν κάνω λάθος- έρχομαι για να απαντήσω το ίδιο πράγμα. Έρχομαι στο Κοινοβούλιο να παίξω τον κακό -καίτοι κατάγομαι από αγροτική περιοχή και επομένως έχω και φίλους αγρότες και υποστηρικτές αγρότες- απέναντι στους καλούς αυτής της ιστορίας που θίγουν το θέμα, το οποίο καλώς θίγεται, αν θέλετε να απαντήσω επί της αρχής.
Όμως, υπάρχουν άλλα ζητήματα, που αυτή την ώρα που συζητάμε καθιστούν δύσκολη τη διευθέτησή του. Όντως έχει διαμορφωθεί το όριο ηλικίας στο 67ο έτος για τους αγρότες και όντως οι γεννηθέντες το 1948 -οι οποίοι έχουν πληρώσει κιόλας, όπως πολύ σωστά επισημαίνετε- βρίσκονται σε δύσκολη θέση, ιδίως όταν έχουν εκχωρήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης αγροτικής γης, δεδομένου ότι ευλόγως ανέμεναν να συνταξιοδοτηθούν και ξαφνικά βλέπουν αυτή την ημερομηνία να μετατίθεται δυο χρόνια μετά.
Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή είναι μια απ’ τις αρκετές μικρές αδικίες που έγιναν στη διαδικασία εκπλήρωσης κάποιων υποχρεώσεών μας ή μάλλον εξορθολογισμού του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, δεδομένου ότι ο ΟΓΑ επιδοτείται από τον κρατικό Προϋπολογισμό για να τα βγάλει πέρα, επιχορηγείται, δηλαδή, απ’ το ασφαλιστικό σύστημα κατά ένα μεγάλο μέρος.
Αυτές λοιπόν οι διευθετήσεις θα έλεγα ότι έγιναν για να υπάρξει η δημοσιονομική επιβίωση της χώρας, στα πλαίσια της προσπάθειας να χρηματοδοτηθεί, μιας προσπάθειας που απέβη επιτυχημένη και της έδωσε το οξυγόνο για να ελπίζει ότι και την επόμενη μέρα θα τα βγάλει πέρα, διότι αλλιώς θα είχαμε διακοπή οξυγόνου και ξαφνικό θάνατο. Το ξέρετε καλά. Άλλωστε το στηρίξατε και εσείς δια της ψήφου σας.
Προσπαθούμε -και είναι εκπεφρασμένη άποψη και του Πρωθυπουργού αυτής της χώρας- να άρουμε και να διορθώσουμε στην πορεία του χρόνου κάποιες απ’ αυτές τις αδικίες. Οπωσδήποτε και το ζήτημα της αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης των αγροτών είναι μια απ’ αυτές τις αδικίες. Όμως, το δημοσιονομικό κόστος αυτής της διετίας, κύριε συνάδελφε, ανέρχεται αυτή την ώρα περίπου στα 220 εκατομμύρια.
Η χώρα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει αυτή την ώρα που μιλάμε. Το ζητούμενο είναι να δημιουργηθούν αυτές οι δημοσιονομικές συνθήκες, ώστε στην πορεία να μπορέσει να ανταπεξέλθει και να διορθώσει αυτή την αδικία. Επίσης, το ζητούμενο είναι να βρει κάποιους τρόπους να απαλύνει, αν θέλετε, τις δυσμενείς επιπτώσεις αυτής της κατάστασης, χρησιμοποιώντας και την έξω συμβατική πολιτική σκέψη, όπως ανέφερε πρόσφατα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός προς τους Υπουργούς του.
Προχθές ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ότι επιδίωξή του είναι να εντάξει αυτού του είδους, αυτής της ηλικίας, αυτών των προϋποθέσεων τους αγρότες σε ένα πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης, προ συνταξιοδότησης μάλλον -που ίσχυε παλιότερα και τώρα δεν ισχύει, ζητούμενο είναι να ξαναρχίσει να ισχύει- από τα 55 χρόνια, με προϋπόθεση να έχει μεταβιβαστεί ή να έχει ενοικιαστεί το αγροτεμάχιο.
Τότε, όταν υπήρξε αυτό το πρόγραμμα της αγροτικής προ συνταξιοδότησης, ζητούμενο ήταν να μεγαλώσει ο κλήρος -καταλαβαίνετε γιατί- διώχνοντας από το σύστημα των εν ενεργεία αγροτών κάποιους που ήταν κοντά στα όρια της σύνταξης, με αυτές τις ευχέρειες. Τώρα άλλαξαν τα πράγματα. Δεν μπορεί να είναι αυτή η σκοπιμότητα.
Η σκοπιμότητα είναι η διατήρηση σε λειτουργία, αν θέλετε, αγροτών που βρίσκονται στο πουθενά κυριολεκτικά, αφού ξαφνικά αντιμετωπίζουν το φάσμα αυτό της συνταξιοδότησης χωρίς να έχουν ευχέρειες να καλλιεργήσουν και να έχουν εισόδημα.
Θεωρώ ότι χρήζει να διατυπωθεί μια ερώτηση και στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δεδομένου ότι από εκεί προήλθε αυτή η εξαγγελία, ώστε να δοθούν κάποιες διευκρινήσεις, κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το προ συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που αποτελεί μια ευχέρεια, όχι για να λυθεί, αλλά για να δοθεί μια ανάσα, μια τόνωση στους αγρότες που αντιμετωπίζουν αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα, μέχρι οι δημοσιονομικές συνθήκες να επιτρέψουν να πάμε σε μια ολοκληρωτική και απόλυτη διόρθωση αυτής της στρέβλωσης και της αδικίας.
Μιλώντας ξανά και απαντώντας στον Υφυπουργό, ο κ. Τζαμτζής τόνισε:
Κύριε Υπουργέ, καταρχήν δεν έχω καμία πρόθεση να κάνω τον καλό ή τον κακό και το λέω αυτό, διότι σ’ αυτή την Αίθουσα -επειδή γνωριζόμαστε- ξέρετε πολύ καλά ότι παλεύω πολλά χρόνια γι’ αυτό το θέμα.
Θα καταθέσω μάλιστα στα Πρακτικά μια ερώτηση για να δείτε ότι μέσα σε αυτούς που αναφέρετε ως καλούς είναι μέχρι και ο ίδιος ο Υπουργός Εργασίας. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιορδάνης Τζαμτζής καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα ερώτηση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Στέκομαι ιδιαίτερα λοιπόν, στο θέμα των σαράντα ετών ασφάλισης. Φυσικά δεν πρόκειται αύριο να πληρωθεί κανείς αυτά τα χρήματα. Γιατί; Πρώτα απ’ όλα το 2013 είναι το έτος που ο ΟΓΑ γίνεται κύριος φορέας ασφάλισης των αγροτών. Κάποιοι αγρότες λοιπόν μπαίνουν σ’ αυτή τη διαδικασία, έχουν πληρώσει δηλαδή εισφορές τα τελευταία χρόνια.
Για να συμπληρώσουν όμως αυτά τα σαράντα χρόνια θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμη.
Πρέπει να υπάρξει η ρύθμιση αυτή, διότι είναι άδικο.
Πρώτα απ’ όλα, είναι θέμα ισονομίας απέναντι στο Σύνταγμα. Δεν είναι δυνατόν οι αγρότες να βγαίνουν στη σύνταξη στα 47 χρόνια.
Αν ασφαλιστώ στα 20 μου χρόνια, είναι δυνατόν εγώ να έχω σαράντα επτά χρόνια ασφάλισης και οποιοσδήποτε άλλος εργαζόμενος σε γραφείο καθήμενος, να παίρνει σύνταξη στα σαράντα χρόνια ασφάλισης; Αυτό δεν έχει σχέση με τα δημοσιονομικά.
Δεύτερον, επειδή αναφερθήκατε στον ΟΓΑ και επειδή ξέρω πολύ καλά τι έχει συμβεί, να θυμίσω ότι έχει γίνει αναλογιστική μελέτη για τον ΟΓΑ από το Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Ο ΟΓΑ στεκόταν πολύ καλά στα πόδια του. Αλλά πρέπει να πούμε ότι το 2008 μπήκαν στον ΟΓΑ διακόσιες δώδεκα χιλιάδες παντελώς ανασφάλιστοι συμπολίτες μας.
Και ορθά μπήκαν. Αυτό, όμως, δεν το επεδίωξε ο ΟΓΑ.
Ήταν πολιτική απόφαση, η οποία πάρθηκε για να καλυφθούν οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι δεν είχαν καμία απολύτως ασφάλιση. Τονίζω, λοιπόν, ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ απαίτηση ουσιαστικά των αγροτών να έχουν την ίδια μεταχείριση από την Κυβέρνηση.
Και εγώ είμαι βέβαιος ότι θα έρθει η Κυβέρνηση και θα διορθώσει αυτή την τεράστια αδικία που υπάρχει για τους αγρότες.
Θα ήθελα ακόμη να τονίσω ότι μπαίνουν θέματα ξεκάθαρα πλέον μείωσης του ορίου ηλικίας των αγροτών και κάτω από τα εξήντα επτά χρόνια.
Γιατί; Γιατί, όπως είπα πριν, η εργασία τους είναι και βαριά και ανθυγιεινή.
Όπως και να το δει κάποιος, όταν ένας άνθρωπος δουλεύει μέσα στα λιπάσματα, στα φυτοφάρμακα, με βαριά εργασία, όπως είναι η αγροτική, πρέπει να δούμε τα θέματα αυτά.
Από εκεί και πέρα, το τελευταίο που θέλω να θίξω είναι το θέμα της ρύθμισης των ασφαλιστικών εισφορών.
Σήμερα, ρυθμίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές σε όλους τους εργαζόμενους που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν. Πρέπει να υπάρξει ρύθμιση και των ασφαλιστικών εισφορών των αγροτών που σήμερα δεν έχουν ασφάλιση, επειδή δεν μπόρεσαν να πληρώσουν στα τέλη Δεκεμβρίου τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Ευχαριστώ.
Απαντώντας ο Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος στον κ. Τζαμτζή, ανέφερε τα εξής:
Κύριε συνάδελφε, όπως σας είπα, πρόκειται για αδικία. Πρέπει να διορθωθεί.
Αλλά δεν μπορεί να διορθωθεί τώρα, διότι προέχει η αυστηρότατη τήρηση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Σας είπα ποιο είναι το κόστος που έχει αυτή η διετία αυτή την ώρα.
Το θέμα έχει τεθεί και σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.
Στις συναντήσεις που κάνουμε ως Υπουργείο Εργασίας με αντιπροσωπείες των άλλων κομμάτων αυτό το ζήτημα, δηλαδή της παράτασης του χρόνου ηλικίας της συνταξιοδότησης των αγροτών, είναι από τα πρώτα που μπαίνουν στο τραπέζι.
Δεν μπορώ να πω ότι δεν σκοπεύουμε να το αντιμετωπίσουμε, αλλά μπορώ να πω ότι δεν σκοπεύουμε να το αντιμετωπίσουμε αυτή την ώρα, γιατί ακριβώς έχει αυτό το δημοσιονομικό κόστος.
Από εκεί και πέρα, συμφωνούμε ότι είναι κοπιώδης η αγροτική εργασία, αν και μπορώ να πω ότι προσφάτως έχουν χαλαρώσει πάρα πολύ σε κάποιες περιπτώσεις από αυτό μερίδες αγροτών, από τους ρυθμούς δηλαδή που έφεραν την ελληνική γεωργία, την ελληνική αγροτική ανάπτυξη από το μηδέν περίπου στα επίπεδα που έφτασε προσφάτως. Απλούστατα πολλοί εξ αυτών βασίστηκαν στην επιδότηση για καλλιέργειες, για γη που δεν καλλιεργείται ή στη θεομηνία που καλύτερα είναι να έρθει, παρά να μην έρθει, προκειμένου να εισπράξουμε παχυλές αποζημιώσεις. Έτσι, ξέχασαν ότι βασική προϋπόθεση για να πας μπροστά καλλιεργώντας τη γη, είναι να δουλεύεις από το πρωί έως το βράδυ.
Σ' αυτό, βέβαια, ευθύνες έχει και η πολιτεία. Όμως, αυτή την κατάσταση παραλάβαμε, αυτό το ασφαλιστικό σύστημα παραλάβαμε και τώρα προσπαθούμε να είμαστε αυστηροί στα προγράμματά μας, προκειμένου να τα κρατήσουμε σε λειτουργία. Ναι, υπάρχει αδικία. Ναι, χρήζει διόρθωσης.
Ναι, το Υπουργείο Ανάπτυξης το σκέφτεται. Ναι, καθόμαστε κι εμείς στο τραπέζι και συζητάμε με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Αυτή τη στιγμή πάει στο τραπέζι η ανακούφιση του προ συνταξιοδοτικού προγράμματος των αγροτών που είναι κοντά σε ηλικία συνταξιοδότησης.
Ελπίζω ότι συντομότατα οι συνθήκες να επιτρέψουν και να διορθώσουμε αυτές τις αδικίες για ανθρώπους που έχουν περάσει, όπως λέτε πολύ σωστά, την περισσότερη ζωή τους -αν όχι όλη- στο χωράφι.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου