ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Το τέλος των αγροτικών συνεταιρισμών!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝ

Η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων  τόσο καιρό παρακολουθούσε αδιάφορα την αποσύνθεση των περισσότερων αγροτικών συνεταιρισμών. Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι  ήταν  πολιτική της επιλογή της να συντηρήσει αυτό το καθεστώς, με τη συνεχή παραπομπή στις καλένδες της ριζικής αλλαγής του θεσμικού πλαισίου τους. Ήταν συνειδητή επιλογή και δεν ξεγελάει κανένα η παρωδία «ηλεκτρονικής διαβούλευσης» για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς στην οποία το ΥΠΑΑΤ δεν κατέθεσε ούτε μια συγκεκριμένη πρόταση.
Έρχεται τώρα η κυβέρνηση με το νέο Νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς να μετατρέψει τους συνεταιρισμούς σε ιδιωτικές εταιρείες, ακριβώς δηλαδή ότι θέλει να πετύχει και στους υπόλοιπους τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Πάνω από 2.000 συνεταιρισμοί πρόκειται να κλείσουν, μια και η προϋπόθεση για αρχικό μετοχικό κεφάλαιο της τάξεως των 60.000  δεν αντικατοπτρίζει τους μικρομεσαίους παραγωγούς της χώρας.
Οι αγροτικοί Συνεταιρισμοί και οι αγροτικοί Σύλλογοι αφού αδρανοποιήθηκαν εκφυλίστηκαν και χρεοκόπησαν έχασαν τον αγωνιστικό τους προσανατολισμό. Η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις που μετατράπηκαν σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, σε προθάλαμους παραγοντισμού και σε εκλογικούς μηχανισμούς νομής της εξουσίας.
Στην ουσία λειτουργούσαν ως «σπονδυλική στήλη» του δικομματισμού στην ύπαιθρο. Κάτω από το βάρος, μιας διαμορφωμένης ανταγωνιστικής αγοράς, η πλειοψηφία της οποίας έχει πελατειακές, κομματικές ή κρατικές εξαρτήσεις, οδηγήθηκαν σε κρίση και χρεοκοπία
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αντί να προωθήσει και να στηρίξει την υγιή κοινωνική και επιχειρηματική συνεταιριστική δράση, τους ανέθετε τη διαχείριση προγραμμάτων και ενισχύσεων που δεν τους ανήκαν. Μοίραζε εκατομμύρια κοινοτικών και εθνικών πόρων σε παρέες «ημέτερων», που ποτέ δεν έφεραν αποτελέσματα σε όφελος ούτε των αγροτών, ούτε και των αγροτικών προϊόντων. Με το νέο Νομοσχέδιο πλέον επίσημα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προωθεί την τελική εξόντωση των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών, μετατρέποντας τους συνεταιρισμούς σε ιδιωτικές εταιρείες. Πολύτιμα για την ελληνική οικονομία αγροτικά προϊόντα και για την εξαγωγική δύναμη της χώρας έχουν υποβαθμιστεί, απαξιωθεί και τελικά εγκαταλειφθεί από τις επιλογές των τελευταίων κυβερνήσεων.
Μέσα στις σημερινές συνθήκες της οξύτατης οικονομικής κρίσης και της πιο βίαιης νεοφιλελεύθερης επίθεσης στο εισόδημα και τα κοινωνικά δικαιώματα των αγροτών, ο μοναδικός δρόμος είναι η αντίσταση και οι συλλογικοί αγώνες.
Ο ΣΥΝ υποστηρίζει την εκ βάθρων ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος και την αυτοοργάνωση των αγροτών μέσα από συμμετοχικές, δημοκρατικές διαδικασίες. Στηρίζουμε τη λειτουργία αγροτικών συνεταιρισμών που υπερασπίζονται το μόχθο των αγροτών και των εργαζομένων σε αυτούς και την ανάπτυξη της υπαίθρου. Απαιτούμε να μπει οριστικά τέλος στους συνεταιρισμούς σφραγίδες και στα  μικροκομματικά, πελατειακά και προσωπικά συμφέροντα. Απαιτούμε τη ριζική αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο, τον προσανατολισμό, τη συγκρότηση και τη λειτουργία των αγροτικών συνεταιρισμών για να διασφαλίζεται η δημοκρατία, η διαφάνεια, η δημόσια λογοδοσία και ο κοινωνικός  έλεγχος, σε όλα τα στάδια της παραγωγής και διακίνησης αγροτικών προϊόντων από το χωράφι και τον στάβλο, μέχρι το πιάτο του καταναλωτή.
Τμήμα Αγροτικής Πολιτικής

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Πολιτική Εκδήλωση με θέμα «Οικονομική Κρίση και η Αριστερή Πρόταση»

Εμπεριστατωμένη και ουσιαστική ανάλυση της Αριστερής Πρότασης για διέξοδο από την οικονομική κρίση έδωσαν ο Τάσος Κουράκης Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ και ο Χρήστος Λάσκος Οικονομολόγος, Μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ,  την Δευτέρα 14 Μαρτίου στη πολιτική εκδήλωση με θέμα «Οικονομική Κρίση και η Αριστερή Πρόταση» που έγινε στο Δημοτικό Κέντρο Καταρράκτες.
Οι ομιλητές ανέλυσαν τους λόγους που οδήγησαν στην πανευρωπαϊκή οικονομική κρίση που δεν είναι άλλοι από: 
1. συγκριμένες πολιτικές που έχουν τις ρίζες τους στη μακρόχρονη άνιση διανομή των εισοδημάτων
2. τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που κυριάρχησαν με σκοπό την απόκτηση των εύκολων κερδών από τις τράπεζες και το επιχειρηματικό κατεστημένο
Στην  περίπτωση της Ελλάδας -  η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της παρούσας Πανευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης - επιπρόσθετα επιβάρυναν την οικονομική κατάσταση της χώρας και οι παρακάτω λόγοι:
α) Η φορολογική ασυλία των ισχυρών, η διάχυτη φοροδιαφυγή και η υστέρηση των φορολογικών εσόδων σε σχέση με τα μέσα επίπεδα της ευρωζώνης.
β) Οι υψηλές στρατιωτικές δαπάνες και οι εξοπλισμοί, που ευθύνονται για το 1/3 περίπου του χρέους πριν την κρίση.
γ) Η απουσία κάθε συστήματος ελέγχου και αξιολόγησης της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών και η μετατροπή του δημοσίου σε χώρο ελεύθερης δράσης των ιδιωτικών συμφερόντων.
  Οι δύο εισηγητές δήλωσαν κατηγορηματικά ότι η Αριστερά έχει προτάσεις, προτάσεις  ουσιαστικές και άμεσα εφαρμόσιμες, έχει προτάσεις που μοναδικό στόχο έχουν  τη βελτίωση των κοινωνικών αναγκών και την αλληλεγγύη στα δοκιμαζόμενα λαϊκά – εργατικά στρώματα.
Αναφορικά μερικές από αυτές είναι
1.                        Η δίκαιη αναδιανομή του πλούτου
2.                      Η φορολόγηση του κεφαλαίου και του συσσωρευμένου πλούτου, καθώς και των χρηματιστηριακών συναλλαγών
3.                        Οργάνωση μιας καθολικής αντίστασης απέναντι στην σημερινή επίθεση που εξαπολύεται στα κοινωνικά δικαιώματα, την εργασία και το κοινωνικό κράτος
4.                        Η αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας
5.                        Η αναδιαπραγμάτευση του χρέους, με στόχο τη διαγραφή μεγάλου μέρους του, την βελτίωση των όρων αποπληρωμής και τη μείωση της δαπάνης εξυπηρέτησης σε βιώσιμα επίπεδα
6.                        Η εξασφάλιση χαμηλότοκου δανεισμού από την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα, και η έκδοση ευρωομολόγου – όχι σαν το τοξικό που δανείζει σήμερα την Ιρλανδία- για τις ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης
7.                        Ένα τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία της κοινωνίας

Μετά το τέλος των εισηγήσεων ακολούθησε γόνιμος διάλογος των ομιλητών με μέλη, φίλους  του ΣΥΝ και πολίτες που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ, τη  Νομαρχιακή Επιτροπή Συνασπισμού Ν. Πέλλας και την Πολιτική Κίνηση ΣΥΝ Έδεσσας Σκύδρας

ΣΥΡΙΖΑ
Νομαρχιακή Επιτροπή ΣΥΝ Ν. Πέλλας
            Πολιτική Κίνηση ΣΥΝ Έδεσσας-Σκύδρας

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη, πρώην βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, στo ραδιοσταθμό 9,84 fm (στους Β. Πάικο και Μ. Κοττάκη)

•    Έχουμε στη γραμμή τον κ. Δραγασάκη. Καλημέρα κε Δραγασάκη. Φαίνεται ότι η Μέρκελ δεν αποδέχεται, τουλάχιστον αβλεπί, την αποσύνδεση της επιμήκυνσης του χρέους μας από το δάνειο με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας.
Οι πληροφορίες που έχουμε είναι ασαφείς. Η δική μου γνώμη είναι ότι το πιο σημαντικό που συνέβη κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Γερμανία ήταν το λεγόμενο επεισόδιο που συνέβη την ώρα που μιλούσε. Δεν ξέρω πώς έχει προβληθεί.
•    Γιατί το κρίνετε ως σημαντικό; Δεν είναι σύνηθες φαινόμενο αυτό;
Διότι κατά την άποψή μου ήταν ένα γεγονός συμβολικό. Οι φοιτητές που ήταν εκεί μου θύμισαν τη δική μου γενιά φοιτητών επί δικτατορίας, όταν σπουδάζαμε. Αυτά τα πράγματα μπορεί να φαίνονται λεπτομέρειες σε κάποιους, αλλά είναι ακριβώς εκείνοι οι συμβολισμοί οι οποίοι δείχνουν την αρχή του τέλους. Δεν μπορεί να συνεχίσει μια κυβέρνηση να κυβερνά, όταν η πολιτική που εφαρμόζει συσσωρεύει δεινά, όταν από πουθενά δεν προκύπτει φως, όταν καθημερινά αποκαλύπτεται ότι είπε ψεύδη στον ελληνικό -και η κυβέρνηση και η κα Μέρκελ. Όλα αυτά συσσωρεύονται, δεν είναι λεπτομέρειες, είναι σημαντικές παράμετροι που διαμορφώνουν το υπόβαθρο για αλλαγές της μιας ή της άλλης μορφής. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους θεωρώ συμβολικό αλλά και σημαντικό αυτό το γεγονός.
•    Έχετε δίκιο κε Δραγασάκη στο γεγονός ότι το σημειώνετε, διότι και εγώ δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που Έλληνας πρωθυπουργός αποδοκιμάστηκε στο εξωτερικό, έστω από μικρή ομάδα φοιτητών. Ωστόσο τα δύσκολα είναι μπροστά μας, κι αυτό που ρώτησε ο κος Πάικος για το θέμα του αποτελέσματος της επίσκεψης του κου Παπανδρέου. Εδώ από ό,τι φαίνεται οι Γερμανοί στυλώνουν τα πόδια. Λένε ότι θα τα βάλουμε όλα σε ένα πακέτο. Μην ζητάτε ξεχωριστές επιμηκύνσεις, ξεχωριστά επιτόκια κλπ. Θα το δούμε εφόσον και αν συμφωνήσετε με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Το ερώτημα είναι αν η Μέρκελ το κάνει αυτό για προφανείς πολιτικού λόγους, καθώς στη Γερμανία δεν είναι τα πράγματα καλύτερα γιʼ αυτήν, ή το εννοεί αλήθεια και είμαστε μπροστά πια πάλι στην επανάληψη ενός δύσκολου Μαρτίου, Απριλίου, Μαΐου σαν τον περσυνό.
Αυτό που κρίνεται αυτή τη στιγμή δεν είναι τόσο το τι θα γίνει με τα χρέη της Ελλάδας. Αυτό που κρίνεται είναι η συνολική πορεία της ευρωζώνης. Δηλαδή θα υπάρξουν θεσμοί και μηχανισμοί αναδιανομής εντός της ευρωζώνης και εξισορρόπησης των ανισοτήτων ή θα επιδιωχθεί η ομογενοποίηση των οικονομιών περί το γερμανικό μοντέλο; Υπάρχουν απόψεις και εντός του συστήματος, ας το πω έτσι, εντός της κυρίαρχης άποψης ότι αυτό θα οδηγήσει σε αδιέξοδο ολόκληρη την Ευρώπη, διότι, όπως σωστά είπε και ο Krugman, αν οι πάντες εξάγουν τότε ποιος θα εισάγει; Επομένως αυτό είναι μια μεγάλη στρατηγική επιλογή που, εφόσον υπάρξει, πρέπει να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματά της και για την πορεία της Ευρώπης συνολικά αλλά και για τη δική μας πορεία ειδικότερα.  
Το δεύτερο είναι ότι η κυβέρνηση κακώς, κατά την άποψή μου, θέτει το θέμα της επιμήκυνσης αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ευρώ. Δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
•    Γιατί το λέτε αυτό; Δεν θα ελαφρυνθούμε λίγο, όταν δεν μας πέσουν μαζεμένα τα βάρη;
Αυτό που κρίνεται κατά κοινή ομολογία είναι αν η Ελλάδα θα μπορέσει να επανέλθει και να δανείζεται με ανεκτά επιτόκια από τις διεθνείς αγορές ή όχι. Όποια λοιπόν κίνηση γίνει πρέπει να απαντάει σʼ αυτό το κρίσιμο θέμα. Εάν η κυβέρνηση εκτιμά ότι μια επιμήκυνση και μόνο ή ακόμη και μια προς τα κάτω αναθεώρηση του επιτοκίου του δανείου των 110 δις ευρώ θα λύσει αυτό το πρόβλημα, αυτό θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το ακούσουμε. Μέχρι στιγμής δεν το έχουμε ακούσει. Ούτε το ΔΝΤ ούτε κανείς άλλος παράγοντας συνηγορεί με την άποψη ότι αυτή η ρύθμιση θα οδηγήσει σʼ αυτό το αποτέλεσμα. Άρα ο κίνδυνος ο οποίος διαγράφεται είναι να γίνει μια σκληρή υποτίθεται διαπραγμάτευση για ένα επί μέρους θέμα. Ας πάρουμε την αισιόδοξη εκδοχή ότι παίρνει η κυβέρνηση αυτό που ζητάει, έναντι αυτού όμως δίνει ποικίλα ανταλλάγματα, ενδεχομένως και οδυνηρά και σε λίγους μήνες θα είμαστε πάλι στην ίδια κατάσταση.
•    Εννοείτε ανταλλάγματα επί του συμφώνου ανταγωνιστικότητας. Να μην φέρει αντιρρήσεις εκεί δηλαδή.
Όχι μόνο. Υπάρχουν δύο επίπεδα συζήτησης αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Το ένα είναι αυτό που θα ισχύει για όλες τις χώρες, άρα και για την Ελλάδα. Αυτό είναι το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Θα αφορά όλες τις χώρες. Υπάρχουν αντιρρήσεις από πολλές χώρες, είτε επιμέρους είτε συνολικές. Θα δούμε πώς θα διαμορφωθεί, ποιες από τις αντιρρήσεις είναι για εσωτερική κατανάλωση και ποιες όχι. Στο δεύτερο όμως επίπεδο, πέρα από αυτό που θα συμφωνηθεί, είναι ότι θα υπάρξει ειδική ρύθμιση και συμφωνία με την Ελλάδα και την Ιρλανδία, εφόσον αυτές οι χώρες εντάσσονται στο μηχανισμό και έχουν το δάνειο. Αναφέρομαι στο δεύτερο επίπεδο διαπραγμάτευσης, το οποίο νομίζω θα είναι και πιο οδυνηρό για μας. Το πρώτο θα είναι κάτι που θα αφορά όλες τις χώρες, θα δημιουργεί οπωσδήποτε προβλήματα, αφού η λογική είναι πειθαρχία, τιμωρία και όχι επίλυση των προβλημάτων.
Άρα η γνώμη μου είναι ότι αν κυβέρνηση ήθελε να διαπραγματευθεί -έχω επιφυλάξεις πια με το τι ακριβώς θέλει η κυβέρνηση να κάνει έτσι όπως τα έχει κάνει- θα πρέπει να θέσει συνολικά το πρόβλημα, να το προετοιμάσει, να δει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα ή διαπραγματευτικά όπλα, να πει ποια είναι η κόκκινη γραμμή, και να ξέρουμε πού πάμε, από τι κινδυνεύουμε, τι διεκδικούμε και πώς το διεκδικούμε.
•    Κε Δραγασάκη πριν από λίγο μας είπατε ότι οι διαδηλώσεις των φοιτητών στη Γερμανία είναι η αρχή του τέλους, προφανώς εννοούσατε για τον κο Παπανδρέου. Αν η ανάλυση αυτή είναι σωστή, το ερώτημα είναι ποια είναι η νέα αρχή; Γιατί εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα είναι στο μη παρέκει.
Η δική μου άποψη κε Κοττάκη, νομίζω τα έχουμε πει και παλιότερα, είναι ότι το ζήτημα του χρέους είναι ένα σοβαρό και υπαρκτό πρόβλημα, όμως είναι παράγωγο πρόβλημα. Το ζήτημα του ευρώ, έτσι όπως είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, αλλά και αυτό είναι παράγωγο. Την κρίση που ζούμε την προκαλούν οι εσωτερικές και οι διεθνείς ανισότητες, άνισες ανακατανομές των εισοδημάτων. Αυτό από τη μια μεριά δημιουργεί μια υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, που δημιουργεί «φούσκες», σε μας μάλιστα μεταφέρεται στις τράπεζες της Ελβετίας, από την άλλη μεριά δημιουργεί φτώχεια, ανεργία και ανέχεια και άρα πρόβλημα ζήτησης. Εάν λοιπόν εμείς δεν ξεκινήσουμε ένα πρόγραμμα εσωτερικών αλλαγών, και μετασχηματισμών στο πώς κατανέμεται το εισόδημα, στο πώς λειτουργεί το φορολογικό σύστημα, ποιοι πληρώνουν φόρους και ποιοι όχι, στο πώς λειτουργεί το κράτος, τι είδους παραγωγική βάση θέλουμε να έχουμε, αυτά ακριβώς που δεν συζητούνται καθόλου, δυστυχώς ακόμη και από τμήματα της Αριστεράς, θα περιοριζόμαστε πάντα στα επιφαινόμενα αφήνοντας τις αιτίες άθιχτες.
•    Δεν νομίζω πάντως ότι ο κος Παπανδρέου θα ξαναθέσει τη συζήτηση σε όλα αυτά. Δεν έχει ο κόσμος την υπομονή. Δεν βλέπω ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση η οποία θα αρχίσει τη συζήτηση αυτή στα σοβαρά.
Εάν αυτοί που μας έχουν δανείσει θέλουν να πάρουν κάτι πίσω από όσα χρωστάμε, έχουν ζωηρό ενδιαφέρον και αυτοί να δουν πώς θα μπορέσει να υπάρξει μια παραγωγική δυνατότητα η οποία να επιτρέπει να υπάρχουν έσοδα και κατά συνέπεια και πληρωμές. Όταν η Γερμανία διαπραγματεύτηκε το δικό της χρέος το 1953, έθεσε ως όρο ότι θα αποπληρώνει το χρέος ως ποσοστό των εξαγωγών. Και η σύμβαση του Εκουαδόρ, που έγινε προ ετών, προέβλεπε ότι θα δίνει το Εκουαδόρ -για το υπόλοιπο του δανείου εφόσον ένα μέρος διαγράφτηκε- μέρος των εξαγωγών. Θέλω να πω ότι αυτό δεν είναι κάτι παράδοξο. Είναι η μόνη λύση, η μόνη διέξοδος. Νομίζω δηλαδή ότι αυτή τη στιγμή, ως κοινωνία, μας έχουν μπερδέψει αρκετά. Μιλάμε για ένα πρόβλημα υπαρκτό, το πρόβλημα του χρέους, αλλά το θέμα είναι το σύστημα που γεννάει το χρέος. Αν μας διαγράψουν αύριο το πρωί π.χ. το 50% του χρέους και μείνουμε με το υπόλοιπο, ούτε αυτό θα μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε αν συνεχίσουμε ίδια την πολιτική, εάν οι αιτίες παραμένουν στη θέση τους.
•    Θα μπορούσατε να μας πείτε εν τάχει, αν η χθεσινή κινητοποίηση, που ήταν όντως πολύ μεγάλη, μεγαλύτερη από όλες το τελευταίο διάστημα, μπορεί έχει κατά τη γνώμη σας κάοποια επίδραση στις εξελίξεις;
Οπωσδήποτε. Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στην Ελλάδα και στον κόσμο βλέπουν ότι αυτό που συμβαίνει στην εποχή μας είναι ότι μπορεί να μην έχουμε επαναστάσεις παλαιού τύπου, αλλά έχουμε απονομιμοποίηση των κυβερνήσεων και των καθεστώτων. Αυτή είναι μια διαδικασία λιγότερο εντυπωσιακή, βραδεία, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα ξεχειλίσει το ποτήρι και ποια σταγόνα θα δημιουργήσει την υπερχείλιση. Επομένως η χθεσινή στάση του κόσμου έδειξε ότι αυτή η διαδικασία συνειδητοποίησης της πραγματικότητας και απονομιμοποίησης μιας πολιτικής η οποία απαιτεί θυσίες χωρίς ελπίδα, προχωρεί ταχύτατα.  

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Η ζωή των 300 μεταναναστών κινδυνεύει. Δώστε λύση σήμερα!

Ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ
 
Η Κ.Ο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κάνει έκκληση προς την Κυβέρνηση και τους αρμόδιους Υπουργούς να δώσουν άμεση λύση στην απειλούμενη ανθρωπιστική κρίση, με την απεργία πείνας των 300 μεταναστών να βρίσκεται στην 37η ημέρα και τους νοσηλευόμενους απεργούς να έχουν ξεπεράσει τους 70.

Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο ούτε για άλλη καθυστέρηση, ούτε για επίδειξη δύναμης, ούτε για αλαζονικές δηλώσεις, όταν το τίμημα είναι η ανθρώπινη ζωή.

Το νομοθετικό πλαίσιο, που μόνο επιεικές δεν θεωρείται για τους μετανάστες, έχει εν τούτοις ρυθμίσεις οι οποίες μπορούν να θέσουν τέλος  στο μαρτύριο 300 ανθρώπων που με τη νομιμοποίησή τους διεκδικούν την αξιοπρέπεια τους.

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να ακούει τις μισαλλόδοξες φωνές αυτών  που αναπαράγουν την ύπαρξη τους μέσα από το μίσος κατά των μεταναστών, ας ακούσει τις φωνές και τις προτάσεις αυτών που ανιδιοτελώς υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως εκατοντάδες συλλογικοί κοινωνικοί φορείς, διανοούμενοι, καλλιτέχνες κ.α., αλλά και τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας με τη δική της πρόσφατη παρέμβαση, και μόλις χθες την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Το αίτημα για νομιμοποίηση των μεταναστών παραμένει επίκαιρο και η ικανοποίησή του όφελος όχι μόνο για τους μετανάστες, αλλά και για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Θεωρούμε όμως ότι οι πιο πάνω συνδυασμένες προτάσεις, Γ.Σ.Ε.Ε. και Ε.Ε.Δ.Α.. αποτελούν μια κατ’ αρχήν ρεαλιστική βάση για τη διαμόρφωση της κυβερνητικής στάσης.

Οι ίδιοι οι 300 μετανάστες αποφασίζουν για τον αγώνα τους. Επιτέλους, οι αρμόδιοι Υπουργοί ας σταματήσουν να αρνούνται την απευθείας επικοινωνία μαζί τους.

Η κατάσταση της υγείας αυτών των ανθρώπων, που ζουν και δουλεύουν στη χώρα μας σε καθεστώς μαύρης εργασίας και διεκδικούν τη νομιμότητα, νοηματοδοτεί έναν αγώνα με ηθική υπόσταση και με ανθρωπισμό οικουμενικής εμβέλειας. Αν δεν αναγνωριστούν σε αυτούς ούτε καν οι «ανθρωπιστικοί λόγοι» του Νόμου, τότε καμία περίπτωση μετανάστη δεν καλύπτεται. Οι σκοπιμότητες μετατρέπουν τους ίδιους τους νόμους του ελληνικού κράτους σε γράμμα κενό περιεχομένου.

Η Κ.Ο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανακοινώνει επίσης ότι αύριο καταθέτει τη συνολική Πρόταση Νόμου που έχει προαναγγείλει. Με αυτή την πρόταση αναδεικνύονται οι πραγματικές νομικές και πολιτικές δυνατότητες για μια νέα συνολική μεταναστευτική πολιτική. Πιστεύουμε ότι συμβάλλει στην άρση του καθεστώτος ομηρίας χιλιάδων μεταναστών που ζουν και εργάζονται και έχουν δημιουργήσει οικογένεια στη χώρα μας.

Δεν δικαιολογείται άλλη ολιγωρία. Ο χρόνος έχει ήδη δραματικά εξαντληθεί. Η κυβέρνηση σήμερα κιόλας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 8η ΜΑΡΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΥΝ

Στην εποχή του ΔΝΤ και του μνημονίου, η φετινή 8η Μάρτη, διεθνής ημέρα των αγώνων των γυναικών, έχει για τη χώρα μας το δικό της στίγμα.
Με πρόσχημα το δημόσιο χρέος ο νεοφιλελευθερισμός έχει εξαπολύσει μια πρωτόγνωρη και κοινωνικά βάρβαρη επίθεση στην ανθρώπινη κοινωνία με νόρμες που θυμίζουν τον καπιταλισμό του 19ου αιώνα.
Η «σοσιαλιστική» Κυβέρνηση της Ελλάδας σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εφαρμόζει το μεσαιωνικό Μνημόνιο με στόχο την φτώχεια και την εξαθλίωση των εργαζομένων ανδρών και γυναικών και των οικογενειών τους.
Συντρίβονται τα εργασιακά δικαιώματα και το εργατικό δίκαιο. Δεν θα υπάρχει πια καμία νομική προστασία των εργαζομένων και ισχύει μόνο ο νόμος της αγοράς! Με πρόσχημα την κρίση αλλάζουν τις συλλογικές συμβάσεις με ατομικές, καταργείται το όριο απολύσεων, μειώνονται οι μισθοί κάτω από το ελάχιστο όριο και μετατρέπεται η κοινωνική ασφάλιση σε ιδιωτική. Έχει προκύψει μια βάρβαρη εκμετάλλευση ιδίως των γυναικών. Η εργασία των γυναικών, του «κατώτερου τμήματος των εργαζομένων» μετατρέπεται σε δουλεία, με εξευτελιστικές αμοιβές, χωρίς ασφάλιση, με μεταχείριση που περιέχει βία, απειλές, σεξουαλική παρενόχληση και συνθήκες εργασίας που τους στοιχίζουν ακόμα και τη ζωή τους.
Η εργασία των γυναικών, ελληνίδων και μεταναστριών, όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα όνειρα και τις ανάγκες τους, αλλά προσβάλλει την αξιοπρέπειά τους και τις οδηγεί στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτή η εργασία δεν χειραφετεί τις γυναίκες.
 Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τον Οκτώβριο του 2010 η ανεργία στην Ελλάδα ήταν 13,5%, των ανδρών 10,6% και των γυναικών 17,6% και στις νέες 30%. Τα όρια συνταξιοδότησης εξισώθηκαν στα 65 έτη και σύντομα θα γίνει στα 67 έτη. Η πλειοψηφία των εργαζομένων στη μερική ή προσωρινή απασχόληση είναι γυναίκες. Το χάσμα των αμοιβών είναι 20% και στη μερική απασχόληση.
Το ένα μετά το άλλο ιδιωτικοποιούνται τα κοινωνικά αγαθά, οι δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες για τη φροντίδα και τη μέριμνα παιδιών, ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία και όλες οι δομές κοινωνικής προστασίας, με αποτέλεσμα τα βάρη να φορτώνονται πολλαπλά στις γυναίκες.
Συγχρόνως υπάρχει μια σκοταδιστική αναβίωση της πατριαρχίας με στόχο κατʼ αρχήν  την υποταγή και την υποδούλωση των γυναικών ως κοινωνικό φύλο.
 Όμως οι γυναίκες δεν υποχωρούν. Στις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις μετέχουν ισότιμα με τους άνδρες γιατί η πραγματικότητα τις πείθει πως άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Στη Βόρεια Αφρική, στην Ιταλία, σε όλη την Ευρώπη ξεσηκώνονται και διεκδικούν ισότητα δικαιωμάτων και αξιοπρέπεια.
Το γυναικείο και φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη απαιτεί να ξεπεραστεί η κρίση όχι εις βάρος των λαών ,αλλά να πληρώσουν γι αυτήν τα μονοπώλια, οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες.
Ο Συνασπισμός μαζί με το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στηρίζει τους αγώνες των Γυναικών για τα δικαιώματά τους, την κοινωνική χειραφέτηση και τις αξίες του φεμινιστικού κινήματος που έχουν μπει στο στόχαστρο της νεοφιλελεύθερης επίθεσης .
To Γραφείο Τύπου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 8Η ΜΑΡΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Η Αυτόνομη Παρέμβαση με ευκαιρία την Ημέρα της Γυναίκας απευθύνει θερμό, αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις εργαζόμενες, στις γυναίκες όλου του κόσμου. Η 8η Μάρτη αποτελεί μέρα τιμής για τις γυναίκες και εκφράζει τους αγώνες του γυναικείου κινήματος για ίσα δικαιώματα με τους άνδρες καθώς και για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Σήμερα, λοιπόν, που οι εργαζόμενοι δεχόμαστε την πιο άγρια επίθεση, όλα αυτά που συμβολίζει η 8η του Μάρτη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.
Βιώνουμε τις συνέπειες της μεγαλύτερης καπιταλιστικής κρίσης. Για να αντιμετωπιστεί η κρίση αυτή εξελίσσεται μια πραγματική επέλαση στα δικαιώματα των εργαζομένων, που έχουν κατακτηθεί με αίμα εδώ και έναν αιώνα. Μισθοί μειώνονται, συντάξεις εκμηδενίζονται, συλλογικές συμβάσεις και κοινωνικές παροχές (μεγάλες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος) ουσιαστικά καταργούνται.
Η υπογραφή του μνημονίου, το οποίο επικαιροποιημένο συνεχώς επιβάλλει νέα μέτρα, τάχα για τη σωτηρία της πατρίδας, αποδεικνύεται καταστροφικό όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και για την ίδια την οικονομία, το δημόσιο πλούτο και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας.
Τα πρώτα θύματα του μνημονίου αλλά και των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης είναι τα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού και ιδίως οι γυναίκες και οι νέοι εργαζόμενοι.
Η ανεργία, η οποία αυξάνεται αλματωδώς και προβλέπεται να ξεπεράσει το 20%, είναι πολύ υψηλότερη στις γυναίκες, αφού με στοιχεία της ΕΣΥΕ (Οκτώβριος 2010) οι γυναίκες αποτελούν το 17,6% των ανέργων και οι άνδρες το 10,4 %.
Εκτός από την ανεργία και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, που αυξάνονται αλματωδώς έναντι της μόνιμης εργασίας, αφορούν περισσότερο τις γυναίκες, οι οποίες (λόγω και των παραδοσιακών προτύπων που εξακολουθούν να κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία) αναγκάζονται να αποδεχθούν περιορισμένα δικαιώματα για να αντιμετωπίσουν και τις ανάγκες της οικογένειας.
Η επίθεση ενάντια στο εισόδημα και τα κοινωνικά δικαιώματα συνδυάστηκε με άνευ προηγουμένου χτύπημα στο κράτος πρόνοιας και στις κοινωνικές παροχές.
Παιδικοί σταθμοί, κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων  περιορίζονται ή ουσιαστικά καταργούνται για λόγους δημοσιονομικούς, με συνέπεια οι οικογένειες και ιδιαίτερα η γυναίκα να επιβαρύνονται περισσότερο οικονομικά και πρακτικά για να αναπληρώσουν την έλλειψή τους.
Κάτω απ΄ αυτές τις συνθήκες λοιπόν αποτελεί αναλγησία αλλά και εμπαιγμό προς τις γυναίκες το γεγονός ότι η κυβέρνηση, στα πλαίσια αλλαγής του ασφαλιστικού συστήματος, όχι μόνο μείωσε δραστικά τις συντάξεις αλλά και αύξησε ραγδαία τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών τάχα για λόγους ισότητας!!!
Οι γενικές διακηρύξεις και δεσμεύσεις του πρωθυπουργού για ισότητα των δύο φύλων και ίσες ευκαιρίες για τις γυναίκες, για άλλη μια φορά αποδεικνύονται ως προσπάθεια εξαπάτησης, αφού στη δικτατορία του μνημονίου αμφισβητούνται όλες οι θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές και φυσικά αυτή της ισότητας.
 Πραγματική ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει σε κοινωνικό περιβάλλον όπου ενισχύονται οι αδικίες και οι ανισότητες, όπου επικρατεί κοινωνική βαρβαρότητα.
Διεκδικούμε
 Ανατροπή του μνημονίου και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που απορρέουν απ΄ αυτό, έτσι ώστε, με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, να αντιμετωπιστεί η εκρηκτική πλέον κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας.
Αγωνιζόμαστε για:
1.      Αντιμετώπιση της ανεργίας και ιδιαίτερα της αυξανόμενης ανεργίας των γυναικών.
2.      Σταθερή μόνιμη εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Όχι στις ελαστικές μορφές απασχόλησης
3.      Εξασφάλιση ίσων ευκαιριών για εργασία και επαγγελματική εξέλιξη και για τα δύο φύλα, που θα οδηγήσει σε ίση αμοιβή και πραγματική ισότητα στην εργασία,
4.      Κατοχύρωση και αναβάθμιση του κοινωνικού κράτους. Ίδρυση και λειτουργία βρεφονηπιακών σταθμών με δωρεάν παροχές και πλήρη ωράρια καθώς και κέντρων φροντίδας ηλικιωμένων,
5.      Επέκταση του μέτρου «Βοήθεια στο Σπίτι» για όλο τον πληθυσμό και ανάλογα με τις σημερινές ανάγκες,
6.      Εξασφάλιση με συγκεκριμένα μέτρα της ισόρροπης συμμετοχής γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων,
7.      Λήψη ουσιαστικών μέτρων (Εκπαίδευση- ΜΜΕ) από την Πολιτεία για τη δημιουργία άλλων πολιτιστικών προτύπων, που να προωθούν την ουσιαστική ισότητα των γυναικών.
Συναδέλφισσες,
Υφιστάμεθα μια τρομακτική επίθεση με στόχο να ανατραπούν κατακτήσεις του εργατικού και του γυναικείου κινήματος που έχουμε επιτύχει εδώ και πολλά χρόνια.
Δεν θα τους το επιτρέψουμε. 
Η αντίσταση και ο αγώνας θα είναι η απάντησή μας.

8/3/2011
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ

Καταδικάζουμε την αποτρόπαια εγκληματική πράξη σε βάρος των αστυνομικών, συμπαραστεκόμαστε στο πένθος των συναδέλφων τους και ιδιαίτερα των οικογενειών τους, που έχασαν τους ανθρώπους τους και ευχόμαστε τη γρήγορη ανάρρωση των τραυματιών.
Σε μια περίοδο, όπου η αύξηση της εγκληματικότητας παίρνει διαστάσεις, χρειάζεται αναδιάρθρωση του ρόλου και των υπηρεσιών της αστυνομίας για την υπεράσπιση του κοινωνικού αγαθού της ασφάλειας για τον πολίτη και όχι για την καταστολή του. 
Χρειάζεται  ταυτόχρονα ενίσχυση της εκπαίδευσης και της υλικοτεχνικής υποδομής των αστυνομικών για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος.

To Γραφείο Τύπου

Ερωτηση της βουλευτή κα. Αμμανατίδου για τους ροδακινοπαραγωγούς 2-3-2011

Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
-Οικονομικών
-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Θέμα: Απλήρωτοι οι ροδακινοπαραγωγοί όσο δεν εφαρμόζεται η υπουργική απόφαση για την εξόφλησή τους


Στο κλίμα της γενικευμένης αναξιοπιστίας της κυβέρνησης, μία ακόμη υπόσχεση δεν υλοποιείται. Συγκεκριμένα, υπουργική απόφαση, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, ορίζει τις λεπτομέρειες για τη χορήγηση δανείου σε συνεταιριστικές και ιδιωτικές κονσερβοποιίες ροδάκινου. Σκοπός του δανείου θα είναι αποκλειστικά η εξόφληση των ροδακινοπαραγωγών για τη σοδειά του 2010 και μόνο για τις επιχειρήσεις που εξάγουν τουλάχιστον το 30% του τζίρου τους. Το ύψος των δανείων ανά επιχείρηση θα ισούται με τις ανεξόφλητες οφειλές της επιχείρησης προς τους ροδακινοπαραγωγούς για τις ποσότητες που αγόρασαν. Τα χρήματα, μάλιστα, θα πιστώνονται απευθείας στο λογαριασμό του κάθε παραγωγού! Ωστόσο, εξακολουθεί να παραμένει απλήρωτος ένας σημαντικός αριθμός παραγωγών συμπύρηνου ροδάκινου για το προϊόν που παρέδωσε πέρσι το καλοκαίρι στις μεταποιητικές επιχειρήσεις.

Επιπλέον, έχει παγώσει η επιστροφή του ΦΠΑ προς τις μεταποιητικές επιχειρήσεις −ποσό που συνολικά σήμερα ανέρχεται στα 20.000.000 ευρώ περίπου.

Οι χαμηλές τιμές παραγωγού τα τελευταία χρόνια, οι συνεχείς καθυστερήσεις πληρωμών και η εν γένει απαξίωση ενός δυναμικού εξαγωγικού προϊόντος οδηγεί μερίδα των καλλιεργητών να προχωρεί σε εκριζώσεις ή και να εγκαταλείπει ολοκληρωτικά τη συγκεκριμένη καλλιέργεια. Εκπρόσωποι των παραγωγών εκτιμούν ότι μόνο τον τελευταίο χρόνο οι εκριζώσεις υπερβαίνουν το 5% των καλλιεργούμενων εκτάσεων, ενώ η μείωση παραγωγής μπορεί τελικά να είναι ακόμη μεγαλύτερη αν ληφθεί υπόψη και η υποβάθμιση την οποία έχουν υποστεί πολλές καλλιέργειες.

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

  • Προτίθενται να προωθήσουν μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας του συμπύρηνου ροδάκινου;
  • Θα υλοποιηθεί η υπουργική απόφαση και θα πληρωθούν άμεσα οι παραγωγοί του συμπύρηνου, όπως αναφέρεται στην υπουργική απόφαση;



Η ερωτώσα βουλευτής

Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου



Οι σιδηρόδρομοι στην υπηρεσία του λαού



Η Πολιτική Κίνηση Συνασπισμού Έδεσσας – Σκύδρας συμπαραστέκεται στις δράσεις και πρωτοβουλίες πολιτών και κοινωνικών φορέων που αναπτύσσονται με σκοπό την προάσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα που πρέπει να έχει ο σιδηρόδρομος στην χώρα μας.
Η στοχευόμενη απαξίωση του ρόλου των σιδηροδρόμων που επιχειρείτε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις με κυρίαρχή την παρούσα κυβέρνηση, η κατάργηση και μείωση δρομολογίων με πρόσχημα την εξυγίανση, το ξεπούλημα της τεράστιας ακίνητης περιουσίας του ΟΣΕ σε ιδιώτες και η ληστρική αύξηση των τιμών των εισιτηρίων μας βρίσκουν σθεναρά αντίθετους, αλλά μας κάνουν συνοδοιπόρους με πολίτες,  κοινωνικούς φορείς και συλλογικότητες που αντιστέκονται και προασπίζονται τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του Σιδηρόδρομου.