ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Συνέντευξη του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δημ. Βίτσα στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ (Γ. Παντελακης)

-    Ποια είναι η δική σας εκτίμηση. Εκποιούμε δημόσια γη, αξιοποιούμε δημόσια περιουσία;…

Όλη η συνέντευξη της Τρόικα που αφορούσε αυτό το κομμάτι, δηλαδή την πώληση του δημοσίου θα μπορούσε από οικονομική άποψη να είναι για γέλια, αν δεν έδειχνε ότι γίνεται μια πολύ μεγάλη προσπάθεια  να πειστεί ο κόσμος ότι είναι απαραίτητο να ανέχεται αυτές τις κυβερνητικές και τροϊκανές πρωτοβουλίες και πολιτικές.
Δεν είναι απλά ότι λένε πως θα πάρουν 50 δις, αλλά προχωράνε και σʼ αποτιμήσεις του στυλ 5 δις το Ελληνικό, 10 δις η χρηματιστηριακή αξία των εισηγμένων δημόσιων εταιρειών κ.λπ. Είναι προφανές ότι απλά η κυβέρνηση προσπαθεί να ΄΄τρέξει΄΄, μαζί με την ΕΚΤ, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τη νέα διαδικασία που έχουν βάλει μπροστά στην Ε.Ε., δηλαδή να συνταγματοποιήσουν τη λιτότητα για τα πολλά επόμενα χρόνια.
-    Αυτό είναι που φαίνεται μάλλον ότι θα συμβεί, βέβαια οριστικές αποφάσεις θα πάρουν τον επόμενα μήνα στην τακτική σύνοδο Κορυφής κατά πόσο αυτό το Σύμφωνο Σταθερότητας, διαρκούς σταθερότητας θα λέγαμε.. Υπάρχει ένα θέμα κατά πόσο αυτές οι δύο δυνάμεις που το προωθούν η Γερμανία και η Γαλλία θα το καταφέρουν ή θα υπάρχουν αντιδράσεις.
Κατ΄ αρχήν αντιδράσεις πρέπει να υπάρχουν όχι μόνο από τις κυβερνήσεις αλλά και από τους ίδιους τους λαούς. Και έχουν μεγάλη σημασία οι κινητοποιήσεις ενάντια στη λιτότητα οι οποίες γίνονται σε όλη την Ευρώπη να μετατραπούν σε πανευρωπαϊκού χαρακτήρα κινητοποιήσεις και κοινές δράσεις. Από εκεί και πέρα το πώς κάθε χώρα θα συνταγματοποιήσει τη λιτότητα ή θα προσπαθήσει, είναι δικό της συνταγματικό ζήτημα. Εμείς στην Ελλάδα θα προσπαθήσουμε να μην γίνει.

-    Στην Ελλάδα υπάρχει κι ένα πρακτικό θέμα. Για να περάσει αυτό στο Σύνταγμα χρειάζεται αναθεώρηση και αναθεώρηση χρειάζεται αρκετά χρόνια..

Βέβαια η αναθεώρηση χρειάζεται πολλά χρόνια, αλλά νομίζω ότι με βάση τις αποφάσεις, που δεν είναι η απόφαση της κυβέρνησης της Γερμανίας ή της Γαλλίας, στην ουσία είναι η απόφαση ότι η διέξοδος από την κρίση θα βρεθεί μέσα από εκείνους και εκείνες τις μορφές που δημιούργησαν την κρίση. Άρα πάμε σε έναν μεγάλο φαύλο κύκλο συνεχούς ύφεσης και συγχρόνως μεγάλης λιτότητας για τους λαούς. Δεν ξέρω τι καινούργιο νομικό τέχνασμα θα εφεύρουν.
Στη συνέντευξη, εκτός από τα 50 δις ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, υπάρχει και το πακέτο  των 30 δις που αφορούν εγγυήσεις για τις τράπεζες. Αν δεν κάνω λάθος κι αν οι αριθμητικές μου πράξεις είναι σωστές,  δάνεια, ρευστότητα και εγγυήσεις που δόθηκαν στις τράπεζες την τελευταία 3ετία συνιστούν ένα πακέτο 100 δις, δηλαδή το 40 ή 35% του ΑΕΠ. Άρα η κυβέρνηση, η τρόικα  λειτουργούν προς το συμφέρον των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των τραπεζών.

-    Βέβαια ένα μεγάλο ερώτημα.. γιατί αν μιλήσει κανείς με ένα κυβερνητικό στέλεχος θα του πει τα ίδια, δηλαδή ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό, ότι θα πρέπει να μην περάσει το Σύμφωνο Σταθερότητας που προωθεί η κα Μέρκελ.. ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά. Η εναλλακτική πρόταση όμως ποια είναι;…

Εμείς λέμε τρία πράγματα., τα οποία είναι βασικά. Το ένα είναι αναδιαπραγμάτευση του χρέους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, το οποίο έχει μέσα του πρώτο διαγραφή ενός μεγάλου κομματιού του χρέους, αυτού που λένε επαχθούς η παράνομου χρέους, μια περίοδο χάριτος και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και το τρίτο χαμηλά επιτόκια…

-    Μιλάτε…..

Μιλάω για το δημόσιο χρέος..

-    Για το σύνολο του χρέους όχι για τα 110 δις….

Για το σύνολο του χρέους. Όλοι ξέρουμε ότι αυτό το χρέος έτσι όπως πάμε δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθεί. Και θέλω να επισημάνω ότι δεν είναι ένα χρέος που το δημιούργησαν οι μισθωτοί, οι αγρότες ,οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες. Το δημιούργησαν κυβερνητικές πολιτικές. Δεν φτάνει όμως μόνον αυτό. Χρειάζεται συγχρόνως ένα σοβαρό αναπτυξιακό πρόγραμμα με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας το οποίο θα δημιουργεί δύο πράγματα, ανάπτυξη της εσωτερικής ζήτησης, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν έχουν καμιά εξαγωγική δυνατότητα αλλά ζουν και λειτουργούν στην οικονομία μας με βάση την εσωτερική ζήτηση. Το δεύτερο: ένα δυναμικό πρόγραμμα που θα διευκολύνει τομείς της οικονομίας που έχουμε εμείς και που μπορούν να έχουν κι ένα πολύ μεγάλο εξαγωγικό ή εισαγωγικό με την έννοια του συναλλάγματος  ενδιαφέρον, όπως είναι η αγροτική οικονομία, ο ποιοτικός τουρισμός  τα ελαφρά μέταλλα, η παιδεία, οι δυνατότητες που έχουμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ.λπ. Δεν γίνεται κανείς διάλογος γι αυτό. Και το τρίτο, και βγαίνει ως αναγκαιότητα στην προσπάθεια συνταγματοποίησης από την πλευρά των κυβερνήσεων της Ε.Ε. της λιτότητας, να απαντήσει η αριστερά και οι προοδευτικοί άνθρωποι  με την ανατροπή  των συμφωνιών και των συνθηκών στην Ε.Ε., ώστε να υποστηρίξουμε μια λογική αλληλεγγύης, επικουρικότητας αλλά και σύγκλισης των οικονομιών και όχι σύγκλισης των πολιτικών λιτότητας.
Το πρόβλημα που έχουμε εμείς αυτή τη στιγμή το έχουν τουλάχιστον όλες οι χώρες του Νότου της Ευρώπης και άλλες, όπως είναι η Ιρλανδία..

-    Ναι οι Ιρλανδοί δεν έχουν τόσο πρόβλημα χρέους όσο τραπεζών.. Αλλά στο ενδεχόμενο που εμείς προσπαθούμε να το διεκδικήσουμε αυτό και σου λένε οι δανειστές όχι, δηλαδή εγώ δεν θέλω να αποπληρώσει το χρέος σου ούτε σε μεγαλύτερο χρόνο, ούτε θέλω να μου δώσει έναντι αυτών που δανείστηκες λιγότερα χρήματα, τι κάνεις εκεί;…

Είναι ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων, δηλαδή τα συμφέροντα των λαών με τα συμφέροντα μεγάλων εταιρειών που έχουν υψηλά κεφάλαια, αυτό που λέμε αγορές. Άρα η λύση δεν αφορά κάποια οικονομικά εργαλεία ή κάποια οικονομοτεχνικά τεχνάσματα, αλλά πολιτικές συγκρούσεις που είχαν να κάνουν και με τους συσχετισμούς των δυνάμεων. Αυτό είναι το βασικό. Θα λένε δεν γίνεται αυτό, εμείς θα πιέζουμε  στο να γίνει και ανάλογα με τη δυνατότητα συσπείρωσης και δράσης που έχεις θα μπορείς να κερδίσεις.
Λέω πάντως ότι προσπαθούν να οδηγήσουν τις χώρες στη μεγαλύτερη δυνατή εξαθλίωση των εργαζομένων και έτσι πιθανά η Ελλάδα και άλλες χώρες να μην έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουμε αυτό το χρέος.

-    Το βλέπετε σαν προϊόν μιας ευρύτερης τακτικής η οποία πρέπει να έχει συμμαχίες με άλλες χώρες..

-    Τώρα, επειδή μιλήσατε για την αριστερά, την αριστερά στην Ευρώπη, η αριστερά στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας δεν περνάει τις καλύτερες μέρες και αυτό για πολλούς είναι μια αντίφαση γιατί στις μεγάλες οικονομικές κρίσης η αριστερά πάντα κέρδιζε, κέρδισε σε επιρροή… Δεν βλέπουμε να συμβαίνει αυτό ʽή τουλάχιστον δεν καταγράφεται σε καμία εκλογική αναμέτρηση τα τελευταία χρόνια.. πουθενά στην Ευρώπη.

Αυτή η οικονομική κρίση έχει βάλει σε μεγάλη κρίση και όλα τα πολιτικά συστήματα. Συγχρόνως θεωρώ ότι στη νέα αυτή φάση και στις νέες προτάσεις λιτότητας, βάρβαρες προτάσεις που κάνει ο νεοφιλελευθερισμός, η αριστερά πρέπει να ανασυντάξει και το δικό της πολιτικό λόγο μαζί με τα κινήματα και μέσα από τα κινήματα.
Θεωρώ ότι χωρίς να περνάμε τις καλύτερες μέρες μας πρέπει να δούμε  τη πολιτική βάση η οποία θα πολλαπλασιάσει τη φωνή της αριστεράς. Και αυτή η βάση δεν μπορεί παρά να είναι η ενωτική δράση της. Αυτό είναι το ζήτημα. Και όπου έχουμε αυτή τη στιγμή ενωτικές δράσεις της αριστεράς, και ο λόγος της αλλά και η επιρροή της  στις πολιτικές εξελίξεις γίνεται και πιο καταλυτική και  πιο συγκεκριμένη. Η κυβέρνηση έχει κάνει την επιλογή της. Άρα αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει και να μην έρθει κάποια κυβέρνηση που θα κάνει τα ίδια  ή παρόμοια. Ποια κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση η οποία θα συγκροτείται από το μέτωπο των δυνάμεων που θέλουν την απεμπλοκή από το μνημόνιο και θα έχει καταλύτη τις δυνάμεις της αριστεράς…

-    Απεμπλοκή από το μνημόνιο θέλει και η Ν.Δ…..

Ναι, αλλά η πολιτική που προτείνει η Ν.Δ.  είναι η ίδια μνημονιακή πολιτική χωρίς μνημόνιο.

-    Τέλος πάντων.. σχήμα λόγου ήταν.. Στο χώρο της αριστεράς πιστεύετε ότι το φαινόμενο της πολυδιάσπασης είναι αυτό που αποτρέπει  μια πιο αποφασιστική πορεία;…

Εάν είναι πολυδιασπασμένη τότε και οι επιθέσεις σε σχέση με τις προτάσεις της αριστεράς που ορθώνει ο αντίπαλος  πιάνουν. Μια ενωτική δράση της αριστεράς μπορεί να δημιουργήσει ελπίδα. Νομίζω είναι αναγκαία προϋπόθεση  ώστε να αλλάξει πορεία και η κοινωνία και ο τόπος μας και η Ευρώπη.

-    Ναι ωστόσο και ας μην μείνουμε μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ελλάδα αυτή η πολυδιάσπαση δεν βλέπουμε να έχει διαφορετική πορεία, δεν βλέπουμε ίχνη ότι μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό, αλλά να το γενικεύσουμε ούτε στην Ευρώπη υπάρχει μια ισχυρή αριστερά…
Επιχειρεί όμως πράγματα…
-    Σαφώς επιχειρεί,…

Στα μέσα  Μαρτίου οργανώνεται στην Ελλάδα ένα διεθνές συνέδριο των δυνάμεων της αριστεράς, του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το οποίο θα προσπαθήσει να διαμορφώσει μια κοινή πολιτική των δυνάμεων  της αριστεράς στην Ευρώπη για τα ζητήματα του δημόσιου χρέους και την έξοδο από την κρίση. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία η αριστερά να πιστέψει στις προτάσεις της και να προσπαθήσει να τις δώσει όσο το δυνατόν πιο εύληπτα, πιο κατανοητά στην κοινωνία, ώστε ο καθένας να καταλάβει ότι και το δικό του συμφέρον εξυπηρετείται και το συμφέρον της κοινωνίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου